Ongevraagd, goedbedoeld advies ??

... Laat het lekker thuis

Bali :

Ik moet dan altijd meteen denken aan Multatuli, bruine batik-overhemden en heel raar eten. Toen de vertrekdatum dichterbij kwam en ik aan alle kanten werd gewaarschuwd voor malariamuggen, ijsklontjes van kraanwater en nasi bij het ontbijt werd ik dus ook alleen maar zenuwachtiger. Maar dat bleek nergens voor nodig.

Eerst maar het eten in Indonesië :
want daarover doen hardnekkige spookverhalen de ronde. Ik kreeg te horen dat ik waarschijnlijk vier weken lang geen brood zou zien en alleen maar op nasi en bami zou moeten leven. Ik weet niet in wat voor onderkomens (en in welk tijdperk) deze mensen in Indonesië verbleven, maar in elke supermarkt hebben ze gewoon brood (ook groen : neen, niet beschimmeld, maar gewoon groen van kleur), toast, confituur, nutella choco, chips, donuts, eitjes en heel veel vers fruit en groenten. Alleen een lekker-goed-uitziend stukje vlees vinden is een probleem. Hoe westers wil je het hebben?

En protesterende darmen ?? Ze houden zich verrassend koest. Zelfs niet na een diner van 1 € per persoon. Met drinken bij inbegrepen wel te verstaan ! in een lokaal ‘restaurantje’ langs de baan.

With ice? Yes please
Wat ze er trouwens niet bij zeggen is dat je overal heerlijke verse vruchtensappen kunt bestellen voor een prikje. Meestal worden die ter plekke voor je gemixt met vruchten uit de boom om de hoek en een handvol ijsblokjes. Oja, die moesten we trouwens vooral vermijden, ijsblokjes, want daar word je maar ziek van. IJsblokjes in je drankje zijn echter in de meeste oorden eerder regel dan uitzondering en geen gevaar voor de volksgezondheid voor zover ik weet.

Voorzorgsmaatregelen
Wie naar Indonesië reist ontkomt niet aan de verplichte vaccinaties, maar tabletten tegen malaria zijn voor Bali niet nodig. Daar beginnen sommige Indonesië-veteranen al van te steigeren: geen malariatabletten?! Wel smeren we ons dagelijks in met deet, wat vrij nutteloos is aangezien er altijd wel een mug is die een vergeten plekje op mijn huid vindt en daar even lekker een jeukende bult gaat veroorzaken. Maar malaria, nee. Je loopt meer risico om je enkel te verstuiken door de slechte wegen en stoepen, want de stratenmakers zijn hier waarschijnlijk uitgestorven ...

Spinnen en kakkerlakken
Met ander ongedierte valt het trouwens ook reuze mee. Iedereen kent wel de verhalen over de kamers waar de kakkerlakken hardloopwedstrijdjes houden in je bed. Ik heb tot nu toe welgeteld één verdwaalde kakkerlak gezien die er niet bepaald uitzag als een marathonwinnaar. Het grootste enge dier dat ik in Indonesië ben tegengekomen is een spin met een doorsnee van zo’n 10 centimeter. Ik zou je graag willen vertellen dat dat in een dierentuin was, maar helaas lachte deze spin ons toe vanaf onze ‘zitplaats’ in de compound.

Avonturier-proof
Veel (Belgische) toeristen in Indonesië zien eruit alsof ze net de AS Adventure-winkel hebben leeggekocht. Kaki broeken, ergonomisch verantwoorde wandelschoenen en om het af te maken een heuptasje of geldbuidel om de nek want dat is zogenaamd veilig. Deze hebben we samen met de hamster thuisgelaten en de hele vakantie gewoon met schoudertassen, rugtassen vol camera’s en andere waardevolle spullen gesleept zonder dat er ook maar iets gestolen werd. Dus tenzij je het handig vindt om voor elk flesje water dat je koopt je t-shirt omhoog te trekken om bij je geld te kunnen zeg ik nee, niet doen.

Water- en armoedepeil
Water is trouwens ook zoiets. Je kunt het inderdaad beter niet uit de kraan drinken, maar het is heel makkelijk om je vochtbalans op peil te houden. Onze ‘huisbaas’ zorgt voor liters drinkwater (tonnen van 20 liter die hij aansleurt met 4 tonnen tegelijkertijd) en elk een beetje hotel zet dagelijks twee gratis flesjes mineraalwater op je kamer. En zoals gezegd kun je de hele dag sapjes drinken zonder arm te worden. Over arm gesproken: we hadden aardig wat armoede verwacht, maar dat viel eigenlijk best mee. Dus al het materiaal : potloden en stiften en pennen en voetbaloutfits en noem maar op, dat we meebrachten voor de 'arme' kindjes, ik weet niet of we er iemand mee blij kunnen maken. ☹ ☹. Nicole en Dolf proberen het morgen toch in het weeshuis … Ik heb althans niemand gezien die we daarmee blij zouden kunnen maken. Misschien moeten we eens proberen met een mobiele telefoon of simkaart, want hoe arm sommige mensen hier ook zijn, bellen en sms’en doen ze hier als geen ander. Iedereen heeft minstens 2 GSM’s. Per provider eentje …

Dus lieve mensen : Ongevraagd advies? Laat het lekker thuis
Na twee weken Indonesië vraag ik me af of we het wel over hetzelfde land hebben, de mensen met hun ongevraagde advies en ik. Ik ben zelden in zo’n relaxed land geweest waar je nergens druk om hoeft te maken. Dus als je zelf voor het eerst op reis gaat naar Indonesië heb ik hier wat ongevraagd advies voor je: laat al het ongevraagde advies dat ongetwijfeld jouw kant op komt gewoon lekker thuis !!

xx