Blaffers ...

Bali is vergeven van de honden. Van het ras ‘miserabel’. Lelijk, vaak schurftige en met zweren bedekte beesten. Enkelen hebben geluk. Dat is af te lezen aan hun ribbenkast waar geen piano op te spelen valt. Alle Balinezen hebben waakhonden. Een super vruchtbaar ras. Bali wordt ontsierd door de straathonden. Overdag liggen ze vadsig midden op de weg. Voor een auto sloffen ze pas op het allerlaatste moment weg. Lamlendig en schichtig zijn ze, alsof ze af en toe een pak slaag krijgen. Maar bij het ochtendgloren en bij valavond krijgen ze een energiestoot. Met veel vertoon en heel veel lawaai bewaken ze wat ze denken dat ze moeten bewaken. Maar erg moedig zijn ze niet.

Houden Balinezen van honden ? Zeemzoet gedoe moet je hier niet verwachten. Honden stellen niet veel voor. Honden symboliseren of belichamen vaak boze geesten.

En dan vraag ik me af : waarom laat men ze dan massaal op straat lopen ?
Het antwoord : het is veel beter om te weten waar de boze geesten rondlopen dan dat je niet weet waar ze zich schuil houden …

Hendra verklapte ons ook hoe het komt dat ze allemaal zo blaffen. Ze worden er op geselecteerd. Als het geen goede wakers zijn, gaat het jonge malse vlees geruisloos de pan in, maar Balinezen zwijgen daar liever over.

Sorry als ik de hondenliefhebbers tegen de haren in strijk, maar ik kan de Balinese blaffers echt niet in mijn hart sluiten.

xx