Jo'burg en Soweto ...
Door: Ingrid & Nicole
06 Juli 2012 | België, Mol
De vlucht vertrok natuurlijk niet op tijd. De dag voor ons vertrek hadden we nog een vluchtwijziging doorgekregen. 2 uur sneller weg uit Mozambique …
In de late namiddag landden we dan in het al bijna donker en vooral koude Johannesburg. Zit je in de zomervakantie in Afrika en bevries je bijna!!!
We hebben een nacht geslapen in Emperor’s Palace. Om 2 redenen: de eerste was dat het hotel in een veilige wijk ligt (niet onbelangrijk in Johannesburg) en de tweede reden was dat ze een airport-service aanbieden. ’s Avonds kijken we onze ogen uit in het casino van het hotel. Het lijkt of we in Las Vegas zitten … Tjonge tjonge, wat een business … kan niet inschatten hoeveel geld er hier “verhandeld” wordt …
We worden wakker rond 7.30u en het zonnetje schijnt door de gordijnen. Ons humeur is op slag een stuk beter. We gaan buiten en normaal krijg je wanneer je op zomervakantie bent een gevoel van zon, zee, strand en cocktails maar ik denk ineens aan dikke jassen, erwtensoep en Sven Nijs of Niels Albert die aan het veldrijden zijn. Winter weet je wel.
Bij ons vertrek thuis en in Mozambique heeft zowat iedereen ons gewaarschuwd voorzichtig te zijn in de Townships en in Johannesburg en de verhalen die ik gelezen heb op internet gingen van goed tot slecht en soms tot ware horror!
We vertrekken voor een korte verkenningstour naar Soweto en Jo’burg.
We bevinden ons in Soweto, of één van de buitenwijken en rijden tussen prachtige huizen. Villa’s met 2 garages is het laatste wat je verwacht in een sloppenwijk. Deze wijk is dan ook enorm groot, groter dan de gemiddelde Vlaamse gemeente zelfs! Het verschil in klasse is hier ook duidelijk en in de buitenwijken wonen diegene die de beste zaken gedaan hebben.
We rijden verder en zien de twee beschilderde koeltorens die de wijk kenmerken. Nadat we een supergrote kerk zijn gepasseerd (plaats voor 50000 man) komen we in de armere buurten. We zien superkleine huisjes, armtierig maar proper en in steen. Verderop komen we in de buurt van de echt armen. Dit is wat je van een krottenwijk verwacht. We hebben al één en ander gezien maar dit is echt erg! Krotten die zelfs die naam niet meer waard zijn, open riolen, geen straten maar modderstromen en mensen die vuil en smerig gekleed zijn.
Ondertussen merken we ook dat de temperatuur tussen dag en nacht enorm verschilt. Op de middag is het hier een lekkere 20 graden met veel zon.
Het is middag geweest en we rijden naar de meest toeristische buurt van de wijk. We bekijken het huis van bisschop Tutu, zien de woning van Nelson Mandela en bezoeken het kleine museum in het oude huis van de voormalige president. We wandelen door Vilakazi street, de enige straat ter wereld waar twee nobelprijs winnaars wonen en gaan naar het Hector Pieterson museum.
Hier krijg je de geschiedenis van Soweto te zien in mooie beelden. De studentenopstand en zijn verschrikkelijke gevolgen worden hier pijnlijk duidelijk. De moord op deze 13-jarige schooljongen, en de foto waarop hij weggedragen wordt uit het geweld, staan symbool voor de rellen die in 1976 in Soweto plaatsvonden. Duizenden jongeren kwamen dat jaar in opstand, nadat de regering hen verplichtte om onderwijs te volgen in het Afrikaans (wat ze niet spraken) in plaats van in het Engels. De foto is de hele wereld overgegaan, maar liet in die dagen in Zuid-Afrika zelf weinig indruk achter.
We bezoeken nog het voetbalstadion waar in 2010 de WK openingsceremonie en de WK finale gespeeld werd. Daarna rijden we Johannesburg in. Is een beetje te vergelijken met Brussel of Antwerpen of met eender welke grote stad.
Dit was een geweldige dagje en Soweto heeft een indruk gemaakt die ik niet snel zal vergeten. Jo’burg iets minder … Voor de mensen die dit lezen en Soweto ook willen bezoeken: laat je niet bang maken, ga niet alleen maar onder begeleiding van een gids en wanneer je dan je gezond verstand gebruikt en niet loopt te showen met dure juwelen en camera’s zal je mensen ontmoeten die heel vriendelijk zijn en die je het echte leven in Afrika leren kennen.
... en toen was het voorbij...
xx, ons
In de late namiddag landden we dan in het al bijna donker en vooral koude Johannesburg. Zit je in de zomervakantie in Afrika en bevries je bijna!!!
We hebben een nacht geslapen in Emperor’s Palace. Om 2 redenen: de eerste was dat het hotel in een veilige wijk ligt (niet onbelangrijk in Johannesburg) en de tweede reden was dat ze een airport-service aanbieden. ’s Avonds kijken we onze ogen uit in het casino van het hotel. Het lijkt of we in Las Vegas zitten … Tjonge tjonge, wat een business … kan niet inschatten hoeveel geld er hier “verhandeld” wordt …
We worden wakker rond 7.30u en het zonnetje schijnt door de gordijnen. Ons humeur is op slag een stuk beter. We gaan buiten en normaal krijg je wanneer je op zomervakantie bent een gevoel van zon, zee, strand en cocktails maar ik denk ineens aan dikke jassen, erwtensoep en Sven Nijs of Niels Albert die aan het veldrijden zijn. Winter weet je wel.
Bij ons vertrek thuis en in Mozambique heeft zowat iedereen ons gewaarschuwd voorzichtig te zijn in de Townships en in Johannesburg en de verhalen die ik gelezen heb op internet gingen van goed tot slecht en soms tot ware horror!
We vertrekken voor een korte verkenningstour naar Soweto en Jo’burg.
We bevinden ons in Soweto, of één van de buitenwijken en rijden tussen prachtige huizen. Villa’s met 2 garages is het laatste wat je verwacht in een sloppenwijk. Deze wijk is dan ook enorm groot, groter dan de gemiddelde Vlaamse gemeente zelfs! Het verschil in klasse is hier ook duidelijk en in de buitenwijken wonen diegene die de beste zaken gedaan hebben.
We rijden verder en zien de twee beschilderde koeltorens die de wijk kenmerken. Nadat we een supergrote kerk zijn gepasseerd (plaats voor 50000 man) komen we in de armere buurten. We zien superkleine huisjes, armtierig maar proper en in steen. Verderop komen we in de buurt van de echt armen. Dit is wat je van een krottenwijk verwacht. We hebben al één en ander gezien maar dit is echt erg! Krotten die zelfs die naam niet meer waard zijn, open riolen, geen straten maar modderstromen en mensen die vuil en smerig gekleed zijn.
Ondertussen merken we ook dat de temperatuur tussen dag en nacht enorm verschilt. Op de middag is het hier een lekkere 20 graden met veel zon.
Het is middag geweest en we rijden naar de meest toeristische buurt van de wijk. We bekijken het huis van bisschop Tutu, zien de woning van Nelson Mandela en bezoeken het kleine museum in het oude huis van de voormalige president. We wandelen door Vilakazi street, de enige straat ter wereld waar twee nobelprijs winnaars wonen en gaan naar het Hector Pieterson museum.
Hier krijg je de geschiedenis van Soweto te zien in mooie beelden. De studentenopstand en zijn verschrikkelijke gevolgen worden hier pijnlijk duidelijk. De moord op deze 13-jarige schooljongen, en de foto waarop hij weggedragen wordt uit het geweld, staan symbool voor de rellen die in 1976 in Soweto plaatsvonden. Duizenden jongeren kwamen dat jaar in opstand, nadat de regering hen verplichtte om onderwijs te volgen in het Afrikaans (wat ze niet spraken) in plaats van in het Engels. De foto is de hele wereld overgegaan, maar liet in die dagen in Zuid-Afrika zelf weinig indruk achter.
We bezoeken nog het voetbalstadion waar in 2010 de WK openingsceremonie en de WK finale gespeeld werd. Daarna rijden we Johannesburg in. Is een beetje te vergelijken met Brussel of Antwerpen of met eender welke grote stad.
Dit was een geweldige dagje en Soweto heeft een indruk gemaakt die ik niet snel zal vergeten. Jo’burg iets minder … Voor de mensen die dit lezen en Soweto ook willen bezoeken: laat je niet bang maken, ga niet alleen maar onder begeleiding van een gids en wanneer je dan je gezond verstand gebruikt en niet loopt te showen met dure juwelen en camera’s zal je mensen ontmoeten die heel vriendelijk zijn en die je het echte leven in Afrika leren kennen.
... en toen was het voorbij...
xx, ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
