Even serieus ...
Door: Ingrid
11 Juli 2011 | Tanzania, Zanzibar
Reizen en schrijven lijken voor elkaar geschapen. Je komt op de mooiste plaatsen, ziet veel nieuwe dingen omdat je er ook bewust naar op zoek gaat, en je moet meteen inspelen op onverwachte situaties. Een vakantie zit vol momenten die je je lang ( altijd ) zult blijven herinneren : het plezier, maar ook de frustratie; het intens genieten én de tegenzin; de stress maar zeker de totale ontspanning :
- Al die lieve, schattige, vieze kindjes... Als ze wenen breekt mijn hart. Je zou moeten zien hoe ze hier wonen, slapen en eten. Dan woon ik in de Hilton met 10 sterren.
- Ik ben niet akkoord met hun wijze en ongeorganiseeerdheid. Ik had waarschijnlijk ( te ) hoge verwachtingen ... er is geen programma, lesgeven met de natte vinger aan kinderen die Swahilli spreken, het maakt mij een beetje verdrietig.
- Hier mag je nog "tamelijk goed" zijn, thuis moet je "volmaakt" zijn of "niet zijn".
- Bij ons is alles vaak "heel klein, heel gewoon en vaak een saai bedrijfje zonder winstoogmerk", hier is het gewoon "leven en laten leven"!
- ...
Genoeg nagedacht voor vandaag ! Maar als afsluiter wil ik jullie het levensmotto van de Tanzanianen aanbevelen voor minstens de komende week. Een motto dat we best wel eens wat meer zouden mogen toepassen in ons Belgenlandje : Hakuna matata, hakuna haraka ! ( = don't worry, don't hurry ! )
xx, ik
- Al die lieve, schattige, vieze kindjes... Als ze wenen breekt mijn hart. Je zou moeten zien hoe ze hier wonen, slapen en eten. Dan woon ik in de Hilton met 10 sterren.
- Ik ben niet akkoord met hun wijze en ongeorganiseeerdheid. Ik had waarschijnlijk ( te ) hoge verwachtingen ... er is geen programma, lesgeven met de natte vinger aan kinderen die Swahilli spreken, het maakt mij een beetje verdrietig.
- Hier mag je nog "tamelijk goed" zijn, thuis moet je "volmaakt" zijn of "niet zijn".
- Bij ons is alles vaak "heel klein, heel gewoon en vaak een saai bedrijfje zonder winstoogmerk", hier is het gewoon "leven en laten leven"!
- ...
Genoeg nagedacht voor vandaag ! Maar als afsluiter wil ik jullie het levensmotto van de Tanzanianen aanbevelen voor minstens de komende week. Een motto dat we best wel eens wat meer zouden mogen toepassen in ons Belgenlandje : Hakuna matata, hakuna haraka ! ( = don't worry, don't hurry ! )
xx, ik
-
11 Juli 2011 - 17:34
Anneke:
Hoi, ja ... ik leef ook nog. De examenstress ligt achter de rug. Weer onderscheiding, maar een minder goed gevoel over het verloop van de module. Een lesgeefster zonder ervaring, die de klas niet in bedwang had en haar leerstof niet gezien kreeg. Ook te weinig feeling met de sector had en dat alles gaf de groep een ontevreden gevoel. Het is zoals je zelf ook vaststeld, hier eisen we van onszelf en anderen de perfectie en bij jullie in Tanzania, is met blij met alles.
Loop jezelf niet voorbij en geniet van het leven. Ik moet er niet voor naar het buitenland ... ik heb geleerd uit het leven dat je beter geniet van het heden, het verleden enkel met een soort van begrip bekijkt en de toekomst vol met hoop. De foto's bij jullie verslagen zijn adembenemend, ontroerend en zo vol eenvoud. Mocht ik nu eens een beetje gek zijn op exotische temperaturen en beestjes, dan zou ik best ook eens willen langskomen. Dat zit er niet in, want de muggen in ons landje lusten mij al rauw.
Al kom ik hier niet geregeld wat schrijven, toch volg ik ook jullie avonturen. Ingrid, als je terug bent dan gaan we er eentje drinken. Carpe diem en tot binnenkort. -
11 Juli 2011 - 18:03
Kristel K. :
Vul hier je reactie in... -
11 Juli 2011 - 18:04
Kristel K. :
Dat gaan we alvast proberen, of het lukt.... dat zien we dan wel weer. -
12 Juli 2011 - 13:20
Ons Nicolleke:
Hakuna matata, hakuna haraka !!! een onnoze Swahili zinnetje met zoveel betekenis...
Om dat toe te passen, moet je wel naar Afrika gaan...
Hier in onze luxe maatschappij vol zorgen en problemen is het gewoon : stress , stress, stress en vooruit, vooruit, vooruit....
Misschien heeft het tropische klimaat daar ook wel wat mee te maken, denk ik...
Zo te lezen in je verslag zit je een beetje in een dipje...een baaldagje...zo moet er van tijd eentje tussenzitten, om daarna met volle moed ertegenaan te gaan!!
Wat wij (ik al gedaan, en jij nog verder doet) daar verwezenlijken is zo van belang voor die mensen..wat je daarvoor in de plaats krijgt..voldoening, eer, dankbaarheid, gelukkige gezichten als ze een puzzel van 200 st in elkaar kunnen steken... en daar doen we het voor !! Zo puur natuur...met alleen zand, zee, kampvuur en een hemel vol sterren... ik kan er alleen nog van dromen, maar jij maakt het nog alle dagen mee...alles gaat zo snel voorbij, dus, geniet van elke seconde !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
