Bazaruto ...

Een harde noot om te kraken : 1 uur met de chappa van Tofo naar Inhambane, oversteek naar het vasteland naar Maxixe (spreekt men uit als Masjiesj) met de ferry en dan 4 uur met de chappa naar Vilanculos !! Gelukkig werd dit busje niet zo volgepropt zoals gewoonlijk. De enigste reden hiervoor is dat deze chappa niet in elk pietluttig klein dorpje stopt. Het ging (bijna) in één ruk naar Vilanculos… Echt comfortabel zitten en reizen was het nu ook weer niet … En dat moesten we dus nog eens allemaal ondergaan voor onze terugreis, maar nu wel met een paar uurtjes extra in de chappa. Eet-, drink-, plaspauze kennen ze hier niet.

Het was een lange, eentonige weg met uitgestrekte velden met daarop kokospalmen en baobabs. Halverwege tussen Maxixe en Vilanculos passeerden we de steenbokskeerkring. Hier wordt niet veel tralala over verkocht. Alleen een klein bordje langs de weg verwijst hiernaar.

Casa Rex : ons verblijf in Vilanculos : luxe alom ! Zacht bed, lekkere kussens om in weg te dromen, prima eten, super vriendelijk personeel, lieve eigenares. Een mens is rap content èh ;-).

In februari 2007 werd Vilanculos zwaar getroffen door een orkaan. Bijna alles was (deels) verwoest. Nog steeds is men er bezig met de wederopbouw van huizen, winkels, lodges, hotels, …
Vilanculos is ook de springplank voor de Bazaruto Archipel. Een bezoek aan de Bazaruto is ongetwijfeld het hoogtepunt van een bezoek aan Mozambique. De eilanden staan bekend als paradijselijk vakantieoord, waar volop kan gezwommen, gesnorkeld en gedoken worden. De koraal’tuinen’ in de warme zee behoren tot de top 10 van ’s werelds mooiste. De zee is glashelder. De stranden zijn schitterend. De baaien idyllisch. Het is er gewoon adembenemend mooi !!

Na de overtocht met een traditionele dhow (houten vissers-, zeilboot), deze keer niet vergezeld door dolfijnen, zetten we voet op Magaruque Island. Het is één van de kleinste eilandjes van de archipel. Bijzonder mooi zijn de verlaten stranden. Op het strand mijmerend, is een beeld van een dame die uit de branding komt rennen met een Bounty in haar hand het enige dat ontbreekt aan het plaatje. Het eiland is bewoond en leent zich prima om te voet te verkennen. Het is wel belangrijk dat je in een dhow MET motor stapt. Stel dat het windstil is … tja … dan weet je het wel. Dan sta je daar. Met alle nare gevolgen van dien.
De derde dag maakten we de overtocht naar het eiland Bazaruto en omliggende eilandjes met een speedboot. Lang leve de touristillekes ! Deze keer wel vergezeld van dolfijnen. En door schildpadden. En door een zeekoe. Duintoppen bieden schitterende vergezichten over zee en de andere eilanden, de wind doet het zand flink opwaaien. Ideaal voor degenen die wensen te worden gezandstraald. Woeste golven aan de oostkust kletsen tegen de rotsen. Snorkelen : net of je in een aquarium zwemt.

Bij aankomst in Vilanculos hebben we ook effe ons gecancelled project bezocht. Ttz een bezoekje gebracht aan het vrijwilligershuis waar we zouden verbleven hebben en kennis gemaakt met Sonja, de projectcoördinator. Het was een fijne kennismaking.

Er eens effe tussenuit, was geen overbodige luxe. En naar onze mening ‘welverdiend’ !! De boog kan tenslotte niet altijd gespannen staan … Het loopt hier ook niet echt zoals het hoort te lopen … En tenslotte spijbelen we maar één dag in Esterella. Maandag was het hier in Mozambique een feestdag : Independence Day …

xx, ons