Jambiani has talent ...
Door: Ingrid
22 Juli 2011 | Tanzania, Zanzibar
Gelukkig gaat het weer een beetje beter met mijn rug. Ben nog niet helemaal de oude, maar we gaan er niet over zeuren. Heb wel eventjes met een ei gezeten dat ik hier mijn laatste dagen al liggend zou moeten doorbrengen ... Het is echt "de hel" om hier met een fiets over die koraalwegentjes te hobbelen.
Gisteren morgend raapten we ons boeltje bij elkaar en gingen op pad naar onze "Jambiani's Got Talent" voorstelling. Eerst zochten we een plekje en gingen we eventjes in stilte op een stoel of op de grond zitten. Zitten en ademen. Waarnemen zonder oordeel. Niets meer, niets minder. Naargelang de tijd vorderde en onze studentjes hun acts opvoerden raakten wij ook meer en meer enthousiast en werden we meer en meer luidruchtig. Echt elk talent kwam aan bod. Van zingen en springen en dichten tot acrobatie en op de handen lopen. Eén iemand heeft zelfs mayonnaise gemaakt !! Het was, gegarandeerd, een succes. Zowel voor Jambiani als voor ons. Vandaag kwamen onze kleintjes aan bod. Ik was heel benieuwd hoe dit zou verlopen ... To-ta-le chaos ??? Gelukkig viel het redelijk mee. Alleen een tafel moest eraan geloven ...
Eergisteren gingen we naar Makundushi waar het jaarlijks Mwaka Kogwa festival ( een soort nieuwjaars-toestand ) plaats vond. Heel speciaal was het wat we daar te zien kregen. Iedere deelnemer liep in rondjes rond een veld. Ondertussen begonnen ze de "goden" aan te roepen. Ze riepen teksten om zichzelf te 'voeden' voor het vechten begon. Dat waren sterke momenten. Je voelt dat deze traditie al eeuwenlang werkt en dat het belangrijk is ze in leven te houden, zelfs al begrijp je er geen jota van. De groep was open. Wie wilde, mocht erbij komen. Na de rondjes hardlopen kon iedereen op iedereen beginnen te slaan. Een soort van frustratie wegkloppen, de onenigheden die er dat jaar geweest zijn tussen bepaalde personen worden zo 'vergeven'. Dit 'afranselen' helpt hen om te kunnen verstaan, door te luisteren naar wat gezegd wordt maar toch ongezegd blijft.
Nog even dit : onze Dula Boys hebben met 10 - 0 gewonnen !!! Jèèèèèèèhhhhhh !!!
En ook nog dit : Als je iemand de gelegenheid geeft om te geven, dan geef je hen ook de kans gelukkig te zijn. Want er zit evenveel vreugde in het geven dan in het ontvangen. Dat ervaar ik hier weer elke dag opnieuw ...
xx, ik
Gisteren morgend raapten we ons boeltje bij elkaar en gingen op pad naar onze "Jambiani's Got Talent" voorstelling. Eerst zochten we een plekje en gingen we eventjes in stilte op een stoel of op de grond zitten. Zitten en ademen. Waarnemen zonder oordeel. Niets meer, niets minder. Naargelang de tijd vorderde en onze studentjes hun acts opvoerden raakten wij ook meer en meer enthousiast en werden we meer en meer luidruchtig. Echt elk talent kwam aan bod. Van zingen en springen en dichten tot acrobatie en op de handen lopen. Eén iemand heeft zelfs mayonnaise gemaakt !! Het was, gegarandeerd, een succes. Zowel voor Jambiani als voor ons. Vandaag kwamen onze kleintjes aan bod. Ik was heel benieuwd hoe dit zou verlopen ... To-ta-le chaos ??? Gelukkig viel het redelijk mee. Alleen een tafel moest eraan geloven ...
Eergisteren gingen we naar Makundushi waar het jaarlijks Mwaka Kogwa festival ( een soort nieuwjaars-toestand ) plaats vond. Heel speciaal was het wat we daar te zien kregen. Iedere deelnemer liep in rondjes rond een veld. Ondertussen begonnen ze de "goden" aan te roepen. Ze riepen teksten om zichzelf te 'voeden' voor het vechten begon. Dat waren sterke momenten. Je voelt dat deze traditie al eeuwenlang werkt en dat het belangrijk is ze in leven te houden, zelfs al begrijp je er geen jota van. De groep was open. Wie wilde, mocht erbij komen. Na de rondjes hardlopen kon iedereen op iedereen beginnen te slaan. Een soort van frustratie wegkloppen, de onenigheden die er dat jaar geweest zijn tussen bepaalde personen worden zo 'vergeven'. Dit 'afranselen' helpt hen om te kunnen verstaan, door te luisteren naar wat gezegd wordt maar toch ongezegd blijft.
Nog even dit : onze Dula Boys hebben met 10 - 0 gewonnen !!! Jèèèèèèèhhhhhh !!!
En ook nog dit : Als je iemand de gelegenheid geeft om te geven, dan geef je hen ook de kans gelukkig te zijn. Want er zit evenveel vreugde in het geven dan in het ontvangen. Dat ervaar ik hier weer elke dag opnieuw ...
xx, ik
-
22 Juli 2011 - 13:02
Viviane:
Goed dat 't ruggeske weer wat beter is!! En: Jambiani really has got talent! Natuurlijk kan je in woorden en met enkele foto's niet volledig weergeven wat jullie dagdagelijks ervaren en voelen, maar toch geef je een ferme indruk. Voor Nicole nog zo dichtbij, want ik zie ze telkens wegdromen als ze het over jullie heeft, voor mij een poging om het te begrijpen, wat niet altijd lukt. Dat iedereen haar/zijn eigen talenten heeft, weet ik wel, maar in feite geven we sommige mensen wel wat te weinig kansen om ze te laten zien, hé? (Potverdikke, nu ga ik ook al de filosofische toer op!)
Volgens mij gaan we jou terugzien als iemand die toch wel serieus 'geraakt' werd door alles wat je daar ervaren hebt; nog 'wijzer'!? Als da maar goed komt..... -
22 Juli 2011 - 13:02
Viviane:
Goed dat 't ruggeske weer wat beter is!! En: Jambiani really has got talent! Natuurlijk kan je in woorden en met enkele foto's niet volledig weergeven wat jullie dagdagelijks ervaren en voelen, maar toch geef je een ferme indruk. Voor Nicole nog zo dichtbij, want ik zie ze telkens wegdromen als ze het over jullie heeft, voor mij een poging om het te begrijpen, wat niet altijd lukt. Dat iedereen haar/zijn eigen talenten heeft, weet ik wel, maar in feite geven we sommige mensen wel wat te weinig kansen om ze te laten zien, hé? (Potverdikke, nu ga ik ook al de filosofische toer op!)
Volgens mij gaan we jou terugzien als iemand die toch wel serieus 'geraakt' werd door alles wat je daar ervaren hebt; nog 'wijzer'!? Als da maar goed komt..... -
23 Juli 2011 - 10:29
Ons Nicolleke:
Inderdaad, alle dagen vertel ik mijn verhalen over het vrijwilligerswerk dat ik met zoveel liefde en plezier heb mogen ervaren..en weet je wat? er zijn er hier al een paar serieus over aan't nadenken om ook dit te gaan doen..
Mijn volgend project heb ik ook al in gedachten en één van de weken ga ik het vastleggen voor begin december. Ik ben van plan om 2 x per jaar een project in Afrika (of elders in de wereld) te gaan steunen en eraan mee te werken...waarom? misschien alleen om de voldoening, de puurheid, de dankbaarheid te ondergaan waaraan ik hier tekort kom..wie weet? maar in de eerste plaats omdat het dat is wat ik echt wil doen!!!
Ik hoop dat ik de gezondheid en de fysiek mag blijven behouden om dit nog jaren te kunnen doen!!
Ingrid, geniet nog even van je laatste werkweek, dan kan je samen met Viviane wat uitrusten in een luxe hotel....(gelukkig ligt dat niet zo ver van Jambiani, zodat je toch af en toe eens terug kan gaan kijken en aan Viviane met een trots gevoel kan laten zien wat we daar allemaal hebben gerealiseerd..)
Dikke knuffel xxx Nicole -
24 Juli 2011 - 18:05
Paul W.:
Schoon geschreift en schoene fotokes...
Misschien toch definitief ginder bleive: den Belziek hee nog altij gin regering en de koning isch boos: Oewaarde landkenoten, ick waarschuw jullie! Doe jullie best!
Wij zijn hier nu allemaal bang geworden natuurlijk en we zijn 't nationaal volkslied (tara, tataa, tataraa...) ijverig aan 't instuderen en doen zodoende ons best.
Groeten,
Peewee -
19 Augustus 2011 - 12:23
Greet:
Kunnen we dat hier ook niet invoeren, de frustraties op mekaar wegkloppen?!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
