Ik wil hier nooit meer weg ...
Door: Ingrid
17 Juli 2011 | Tanzania, Zanzibar
De week die gaat komen organiseren we een "Jambiani's got Talent Show" voor onze studenten van JTTI en een "Jambiani Nursery School Talent Contest" voor onze kleine ukkepukken ... met echte prijzen voor diegenen die als winnaar uit de bus komt. Ook wij doen mee !! Ben heel nieuwsgierig wie de plaatselijke "idool" gaat worden. Eender welk talent zal aan bod komen. Niet alleen zingen, maar ook circus-kunstjes, kokosnootboom klimmen, muziekinstrumenten, en noem maar op. Kijk er erg naar uit.
Het is me wel het dagje vandaag : crazy Sunday ! Gisteren is Rachel tijdens het snorkelen op een zee-egel getrapt, vandaag hebben ze hier, zonder verdoving, de stekels uit haar voet gesneden die echt wel heel diep zaten. 5 grote en een stuk of 4 kleintjes. Het kind schreeuwde het uit van de pijn. Wij konden niet meer doen dan haar hand vasthouden en haar wat troostende woordjes toespreken ... Zo net is hier een dame die een henna-tattoo kwam zetten in elkaar gestuikt. Een aanval van ik weet niet wat. Ik heb gewoon den daver op mijn lijf. Het leek een eeuwigheid te duren vooraleer ze terug bij bewustzijn was. Nu zit ze een beetje verdwaasd voor zich uit te staren. Hopelijk is seffens alles terug in orde met haar.
Het duurt nog wel eventjes voor het zo ver is, maar ik weet het ondertussen : ik wil hier nooit meer weg !! Ik wil Jambiani niet verlaten !! Ik ben verliefd aan het worden. Verliefd op alles wat Jambiani en Zanzibar te bieden of niet te bieden heeft ... Neen, niet op een man. Wel op al de rest. Krijg nu al een krop in mijn keel als ik denk aan de dag dat ik moet vertrekken ... Ik kan er weinig aan doen ... het overkomt mij gewoon ...
xx,ik
Het is me wel het dagje vandaag : crazy Sunday ! Gisteren is Rachel tijdens het snorkelen op een zee-egel getrapt, vandaag hebben ze hier, zonder verdoving, de stekels uit haar voet gesneden die echt wel heel diep zaten. 5 grote en een stuk of 4 kleintjes. Het kind schreeuwde het uit van de pijn. Wij konden niet meer doen dan haar hand vasthouden en haar wat troostende woordjes toespreken ... Zo net is hier een dame die een henna-tattoo kwam zetten in elkaar gestuikt. Een aanval van ik weet niet wat. Ik heb gewoon den daver op mijn lijf. Het leek een eeuwigheid te duren vooraleer ze terug bij bewustzijn was. Nu zit ze een beetje verdwaasd voor zich uit te staren. Hopelijk is seffens alles terug in orde met haar.
Het duurt nog wel eventjes voor het zo ver is, maar ik weet het ondertussen : ik wil hier nooit meer weg !! Ik wil Jambiani niet verlaten !! Ik ben verliefd aan het worden. Verliefd op alles wat Jambiani en Zanzibar te bieden of niet te bieden heeft ... Neen, niet op een man. Wel op al de rest. Krijg nu al een krop in mijn keel als ik denk aan de dag dat ik moet vertrekken ... Ik kan er weinig aan doen ... het overkomt mij gewoon ...
xx,ik
-
18 Juli 2011 - 07:48
Os Mayke:
Hallo ingridje,
ben content dat het allemaal zo leuk voor je is. Dat cocosboomklimmen is zeker iets voor jou !
Zeer benieuwd hoe jij je hier terug gaat aanpassen als je terug bent. Wanneer ben je eigenlijk terug in Mol? Amuseer je daar nog maar goed.
Dikke knuffel xxx -
18 Juli 2011 - 08:04
Robert:
Hi Ingrid,
Denk nog niet aan je terugkomst. Ook ik ben verliefd geworden en neen niet op een vrouw, maar op Vietnam. Ik vertrek volgende week terug voor 3 maanden. Veel genot met uw "Jambiani's got Talent Show"
Groetjes -
18 Juli 2011 - 09:05
Iris:
een kokosnotenboom??? hier noemen ze da een palmboom!! haha. ma iedereen begrijpt u waarschijnlijk wel. Ons Nicoleke wil heeeeeel graag terug komen naar u zulle. We zijn gisteren gaan solden shoppen. en ze kan er geen seconde over zwijgen. haar engels praten tegen mij heeft ze toch al terug afgeleerd.
groetjes. geniet van elke seconde! -
19 Juli 2011 - 09:28
Ons Nicolleke:
Inderdaad Ingrid, een groot deel van mijn hart is in Jambiani gebleven en alle dagen denk ik eraan terug..wat zou ik er allemaal niet voor over hebben om mijn valieskes te pakken en terug te keren...en inderdaad, het is niet zoals verliefd worden op een ander, maar op de mensen daar, de vriendelijkheid, de puurheid, de natuur...gewoon, het leven daar...
Misschien zijn we TE hard verwend...misschien hebben we TE vlug geleefd..misschien hebben we TE weinig gezien naar de kleine dingen in het leven...misschien hebben we TE veel luxe in ons leven en zien we daar dat we met NIETS gelukkig kunnen zijn...
Ik hoop dat iedereen ooit het geluk krijgt in het leven om momenten mee te maken van 'puur geluk' Ik heb het daar meegemaakt en ik weet verdomd goed dat jij dat daar dikwijls meemaakt !!!(nu krijg ik een krop in mijn keel...)
En dat er traantjes zullen vloeien als je moet vertrekken, dat heb je wel meegemaakt met mij..dat kon ik gewoon niet bedwingen..(en ik was er maar 3 weken, dus...hou je maar vast, want vloeien zullen ze...)
Geef onze hukkiepukkies en de JTTI studenten van mij dikke knuffels xxxxx
Ons Nicolleke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
